İlk film yorumum olan My Annoying Brother yorumuyla her insana merhaba!
My Annoying Brother filmini oldukça sevmiş olarak izledim bu yüzden fikirlerimi, duygularımı izleyenlerle paylaşmak isterim. Bu yazı film hakkında görüşlerimi ihtiva ettiği için hemen hemen izlememiş fakat izlemeyi düşünenleri öncelikle tanıtımı okumaya temenni ediyorum.
Başlamış olalım o süre;
My Annoying Brother Judocu olan DoYoung’un müsabakasını ve hapisteki abisini eş zamanlı göstererek başlıyor. Aynı müsabakada DoYoung kafasına darbe alıyor ve görme yetisini kaybediyor. Abisi de bir süre sonrasında kardeşinin görme barajını bahane ederek hapisten izin alarak ayrılıyor.
My Annoying Brother’ı basit bir güldürü filmi zannetmiştim fakat oyuncularına güvendiğim için seyretmek istiyordum. Şanslıyım ki izlediğim Kore filmleri hep iyi filmlerden denk geliyor. Bu filmimizde basit bir güldürü filmi olmadığını baştan belli ediyor bence.
Kendi özgürlüğü için kardeşini bahane ederek çıkan ağabey bir yıl kadar kardeşine bakmak zorunda olduğundan onun evine gidiyor. Hayata küsmüş, evinden dışarı adım atmayan, devamlı uyuyan DoYoung’la beraber yaşamaya başlıyorlar.
Başlangıçta ağabeyi asla fakat asla sevmedim. Kardeşine devamlı hazır ramen pişirirken kendisi tam karşısında salamları, etleri yiyordu. Kandırarak mührünü kullanıp otomobil bile aldı kendisine. 15 senedir ayrı, küs yaşasalarda bir süre sonrasında ikili birbirine alıştı ve iyi anlaşmaya başladılar. DoYoung’a giyim almaya çıktıklarında yaşlı, küstah bir adam DoYoung’a çarpıp özür dilemeyince DoShik derhal kardeşini savunmaya başladı.
Filmimizde bile olsa bu şekilde insanları görmek oldukça sinir bozucu oluyor. Kendilerini minik ilahlar zanneden, her şeyi yapabileceğini zanneden bu insanların zihniyetleri en kısa zamanda dünyamızdan yok olur ümit ederim.
Nerede kalmıştık; bu insanla tartışırken iteklenince yere yığıldı DoShik ve hastaneye götürüldü. Sonrasında DoYoung’la ikisi mükemmel bir oyunculu sergileyerek adamı zor durumda bıraktılar. O ana kadar o kadar da yakınlaşmamış olan kardeşlerin bu sahnede beraber numara yapması oldukça sevimliydi bence. Hem güldüm hem oldukça sevdim bu sahneyi.??
İkili daha iyi anlaşmaya başladı, ağabey bilgilerini kardeşine aktardı derken filmimizin ikinci ve aslolan etkisinde bırakan kısmı başladı. Avmsindeki arbededen sonrasında muayene olan DoShik’in hastane neticeleri çıktı. Seneler sonrasında kavuştular derken maalesef DoShik hasta bulunduğunu ve ok kısa bir ömrü kaldığını öğrendi. JongSuk’u duygularını oldukça güzel yansıtan bir oyuncu olduğundan kutlama ediyorum burayı geçerken.?
DoShik kendisi gitmeden ilkin kardeşinin yaşamını yoluna koymaya karar verdi. Öncesinde koçu DoYoung’a judoya yeniden başlaması mevzusunda ısrar ettiğinde karşı çıkmış olmasına karşın bu sefer kendisi teklif etti kardeşine. DoYoung başta istemese de abisinin diretmesiyle cesaretini toplayabildi.
My Annoying Brother’da beni en oldukça etkileyen şey DoYoung’un abisine karşı olan sevgisinin yanında güveniydi. Seneler süresince görmemiş ve kızmış olmasına karşın abisinin onun için ne kadar kıymetli bulunduğunu seyretmek beni en oldukça etkileyen şeydi. Koçuna kati bir üslupla karşı çıkmış olmasına karşın, abisinin desteğine tamamen güvendi ve yeniden başladı judoya.
DoYoung eğitimdeyken ağabeyi evi kardeşinin zarar görmeden, rahatça yaşayabileceği bir hale sokmaya çalıştı. Başta bencilliklerine sinir olduğum DoShik’i hem üzülerek hem sevmiş olarak izledim. Bir süre sonrasında DoYoung yarışmaya katılmak için yurt dışına gitti. Bu süre içinde kardeşler telefonda konuştu. DoYoung’u ağabeyinin hastalığından habersiz, onunla telefonda gülümseyerek konuşurken görmek birazcık yürek burkucuydu doğrusu. Ağabeyi oldukça zorlansa da belli etmedi kardeşine.
Nihayet final turu vardığında DoYoung yarışamayacağını hissetti. Burada söylemeyeceğini düşündüğüm koç abisinin hastalığını söylemiş oldu DoYoung’a. Ve abisi izlerken kazanabileceği son altın madalyanın bu olabileceğini.
“O süre vardığında, ağabeyin olmayabilir.”
Bu sahne her halde filmin en can alıcı sahnelerinden biriydi. Derhal geri dönmek istese de DoYoung ağabeyini aradı ve konuştular. Maçtan ilkin de olsa ikisinin hakikaten ne hissettikleri hakkında konuşmaları birazcık rahatlatıcıydı. Ağabeyinin dürüstçe acı çektiğini ve kardeşini özlediğini söyleme fırsatı oldu.??
DoYoung maçı kazanmıştır. Filmin başlangıcında söylemeyi reddettiği “ağabey” kelimesini ağabeyine kilometrelerce öteden söylemiş oldu.
Filmin sonunda ağabey DoShik’in gitmiş bulunduğunu gördük. DoYoung artık orada olmayan ağabeyinin ona bıraktığı ses kaydını, son dileklerini, dinledi. Ağabeyinin daima dik dur söylediği sırada DoYoung’un oturuşunu dik hale getirmesi oldukça duygusal bir ayrıntıydı bence. Abisinin ona bıraktığı yeni hayatında bıraktık DoYoung’u.
Hem güldüren hem ağlatan oldukça sevmiş olarak izlediğim bir film oldu My Annoying Brother. Film ümit aşılayan, güzel mesajlarlarla dolu kaliteli bir yapımdı bence. Filmlerdeki kayıplara oldukça üzülsem de bütüne bakılınca gördüğüm güzeldi My Annoying Brother’da.
DoYoung görme yetisini yitirdi ve hapis yatmakta olan ağabeyi ona bakma bahanesiyle yeniden kardeşinin yanına gelmiş oldu. Kim bilir yaşamının son günlerini kardeşiyle asla konuşma fırsatı bulamadan geçirecek, hapiste yaşamını yitirecekti. Kardeşini dışarı çıkarttığı bigün bir münakaşa sonucu hastanede muayene oldu ve sonrasında hastalığını öğrendi. Bu arbede yaşanmasa muhtemelen hasta bulunduğunu bile öğrenmeden ansızın vefat edecekti. Yapmak istediklerini yapabilmek için kısa da olsa vakti oldu ve oldukça güzel şeylerle ayrıldı..
Tüm bunların sonucunda, hayata küsmüş olan DoYoung 15 senedir görüşmediği abisinin çabasıyla yeniden hayata döndü. Yaşamaya başladı. Üzülsek de hem biz hem DoYoung tebessüm ederken son buldu film.
Filmin oldukça sevdiğim bir yanı da amacının karamsarlığa düşürmek değil hayata değişik bir halde bakılmasını sağlamak olmasıydı. DoShik’in ölüm anını koyarak ağır, üzücü sahnelerden de kaçınmıştı film. Hayatta üzücü şeyler olsa da yaşamın devam edebileceğini gösteriyordu.
Son olarak My Annoying Brother filmini oldukça beğendiğimi yeniden söyleyeyim. Siz ne düşünüyorsunuz, filmle ilgili düşünceleriniz neler yorumlara davetlisiniz??
Hiçbir süre yıkılmayacağınız, kuvvetli olacağınız mutluluk dolu bir yaşam dileğiyle~??