Geçmişte, bu özellik hem Kore hem de Japon dizilerini içeriyordu. Ancak 2022’de, daha çok bir J-drama insanı olduğumu fark ettim. Onların hikaye anlatma biçimleri (ve daha kısa, daha etkili çalışma süreleri) benim hassasiyetlerime uyuyor ve bu yıl iki düzineden fazla seriyi tamamladım.
Bu yüzden bu yıl, 2022’de izlediğim bazı eski diziler ve hala üzerinde çalıştığım birkaç dizi de dahil olmak üzere en sevdiğim Japon dizilerini listeleyeceğim. İlginizi çeken bir şey bulursanız, olay örgüsü ve oyuncu kadrosu ayrıntılarının yanı sıra nereden izlendiğiyle ilgili bilgi için başlığına tıkladığınızdan emin olun.
ikna oldum Sessiz mükemmel bir dramadır – özellikle kendi nişi içinde. Hikayesi kapsam olarak küçük olabilir ama duygusal bir destan. Her sahne ve karakter çok derinden hissettiriyor. Sanırım atlattım belki bir tane on bir bölümünden ağlamadan. Genelde gözyaşı dökenlerden biri değilimdir, ancak bu hikaye boyunca bol bol hüzün olmasına rağmen, bu gözyaşlarının çoğu sadece bir şeye tepki olarak geldi. ne kadar iyi dram oynanır. Güzel yazılmış, oynanmış ve tempolu. Her karakter tamamen işlenir ve hikayeleri ekran süresinden bağımsız olarak yankılanır. Kaho, içinde bulunduğu her sahneyi Momono Nana olarak çalıyor ama ilginin çoğu haklı olarak Meguro Ren’e gitti. Bu konuda olağanüstü iyi.
(Goukon ni Ittara Onna ga Inakatta Hanashi)
Hiçbir 2022 dizisi beni daha çok güldürmedi. Talihsiz kolej salaklarından yakışıklı dansō (kılık değiştirme) kadınlarına kadar tüm karakterlere bayıldım. Goukon hiper gerçekçi, aşırı abartılı bir manga/anime stilini canlı aksiyona uyarlıyor – her zaman keyif aldığım bir yaklaşım. Ancak, hile iğrençleşmeden bunu başarmak için doğru aktörler gerekir. GoukonOyuncu kadrosu harika, en az bir düzine bölüm daha zevk almak istediğim bir dünya kuruyor. Arada bir ortaya çıkan nadir, az bilinen mücevherlerden biridir. Aynı zamanda delicesine yeniden izlenebilir.
(Eien no Kinou)
Keder merkezli bir gösteri olarak, Ebedi Dün hüzne boğulur. Bu genellikle bana çekici gelmiyor, ancak dizi bu ruh halini – tüm incelikleriyle – çok iyi yakalıyor. Öyle olsa bile, mükemmel değil. Sekiz bölümü kısa olsa da dizi ara sıra çarklarını dönüyor ve öğretmenlerle bir yan olay örgüsü hikayeye pek bir şey katmıyor. Ancak, bu yalnızca üçüncü bölüm için izlemeye değer. İki başrol oyuncusunun güzel bir performansına odaklanıyor. Ayrıca, izlemeyi bitirirseniz Goukonaktör Inoue Sora’yı tamamen farklı bir rolde görmek ilginç.
(Kimi no Hana ni Naru)
Ne kadar sevimsiz olsa da, bundan gerçekten keyif aldım. İdol endüstrisinde geçen herhangi bir dizi ilgimi çeker ve buna rağmen Senin Çiçeğin Olacağım beklediğiniz kadar yapmacık, kurgusal bir idol grubuyla ilgili bir şovdan umduğunuz şeyi sunuyor. Müzik iyi, karakterler eğlenceli (ilginç yardımcı oyuncu kadrosuna bayıldım!) ve dizinin tonlarca kalbi var.
“Yankee” (düşün: şapşal gangster/ahlaksız) köklü bir J-drama kinayesidir ve Nanba MG5 onunla bir ton eğlence var. Ana karakter, geveze, kavgacı tarafını saklamaya çalışır ama her türlü kargaşanın içine çekilir. Karakterler arasındaki ilişkilerden gerçekten keyif aldım ve unvanlı aile (özellikle köpekleri!) sahneyi çalan bir keyifti.
İyi insanların ellerinden gelenin en iyisini yaptığı şovları seviyorum. Onları son derece sakinleştirici ve tatmin edici buluyorum. İyi uçuşlar bir havaalanındaki mürettebata odaklanıyor – bu benim her zaman ilgimi çeken bir ortam. Başroller harika, romantizm tatlı ve bu mesleğin perde arkası büyüleyici.
(Shinai naru Boku e Satsui wo Komete)
Bu gerilim filminin abartılı doğası, sayfadan koparılmış bir manga gibi hissettirdi. Neredeyse her bölüm, olay örgüsünde büyük bir bükülme ortaya çıkardı ve bu da tahmin etmeyi zorlaştırdı. Daha kanlı sahneler ve psikolojik dram herkese göre olmayacak (ve özellikle sorunlu bulduğum birkaç eski mecaz var), ancak bu gerçekten eğlenceliydi, özellikle akılda kalan bazı vurgularla “beynini kapat” tırnak ısırtan.
2022, LDH grubu Fantastics hakkında çok daha fazla şey öğrenebildiğim bir yıldı. Bu belgesel drama büyük bir rol oynadı. Kısmen kurgu, kısmen kurgu olmayan, doğaçlama doğası Olağan Gece size grubun etkileşimlerine anında bir bakış sunar. Özellikle hızlı tempolu veya olay örgüsü ağırlıklı değil, ancak dizi devam ettikçe üyelerin bireysel tuhaflıkları giderek daha çekici hale geliyor.
(Me no Doku Sugiru Shokuba no Futari)
Bu yirmi beş bölümün her biri yaklaşık beş dakika sürüyor ve dramayı daha çok bir dizi kısa hikaye veya çizgi roman gibi hissettiriyor. Bu, genel konseptle iyi çalışır: ana karakter, iki habersiz ofis çalışanını hayali bir şekilde “gönderir”. Bu sanrılar (ve onlara verilen tepkiler) kesinlikle çok komik ama dizinin en sevdiğim yönü, ofisler arası komik şakalaşmaları ve ilişkileriydi.
(Koi ni Mudaguchi)
En iyi şekilde “sevimli kaybedenler” olarak tanımlanabilecek karakterlerin oynadığı okul komedilerine karşı her zaman zaafım olacak. Kuşkusuz, buradaki bölümler vur-kaç ve rastgele olabilir. Ama genel olarak, bu diziyi çok çekici ve çoğu zaman oldukça komik buldum.
(Imawa no Kuni no Alice 2. Sezon)
ilk sezonu Alice Sınır Ülkesinde 2020 favorilerimden biriydi. O zamandan beri uzun bir ara verdik ve şu ana kadar bu sezondan o kadar mest olduğumu söyleyemem. Ama ben sadece üç bölümüm ve bu karanlık, distopik evrenin tadını çıkarmaya devam ediyorum.
(Oshi ga Budokan Ittekuretara Shinu)
Bu hala altyazılı olma sürecinde ama şu ana kadar izlediklerimden keyif aldım. Dizinin “stan kültürü” dediğimiz şeyi hem onurlandırması hem de onunla dalga geçmesini seviyorum. Merkezi karakter üçlüsü sevecen ve şaşırtıcı derecede tatlı ve kız grubu gerçekmiş gibi hissettiriyor (bazı aktrisler dizinin dışında da aktif rol alıyor).
(Inori no Karute: Kenshui no Nazotoki Shinsatsu Kiroku)
Hastaneleri sevmediğim için tıbbi dramaları sevmiyorum. Ancak, her bölüm Inori no Karute beklediğimden daha güçlüydü. Gizem unsuru eğlenceli ve daha duygusal anlarla iyi oynayan çok fazla mizah var.
(Momikeşite Fuyu)
Bu şimdiye kadar gördüğüm en komik, en tuhaf dizilerden biriydi ve bir aktör (ve komedyen!) olarak Yamada Ryosuke’ye gerçekten saygı duymamı sağladı. İlginç ve garip ve yazı çok keskin. Kesinlikle türünün tek örneği ve hikayeyi bitirmek için spin-off filmini izlemeniz gerekiyor.
(Neechan no Koibito)
Güçlü bir aile unsuruna sahip duygusal bir romantizm arayanlar için bu drama, formun yıldız bir örneğidir. İyilik yayar, ancak mükemmel bir karışım sağlayan koyu bir kenarla yumuşatılmıştır.