Bu kadar çok üyesi olan bir grup için Seventeen, bireysel seslerini ön plana çıkarmakla iyi bir iş çıkardı. Adamların çoğu zaten solo çıkışlar yaptı, ancak bunlardan birkaçı tipik olarak K-pop geri dönüşlerine bağlı amansız promosyonlarla eşleştirildi. Bu albümlerin görünüşte özgür ruhlu doğası, onları bir mixtape’deki parçalar gibi hissettiriyor – grubun sesini çok fazla kaynak tüketmeden genişletmenin ve derinleştirmenin bir yolu.
Jun’un sesiyle ilk kez yıllar önce 2018 Çin işbirliği dizisine katıldığında ilgilenmeye başladım. Chao Yin Zhan Ji. Bu dizinin altyazılı versiyonunu bulabilirseniz, şiddetle tavsiye ederim. Aynı zamanda Wu Jiacheng’in vokallerine ve genel olarak sahnedeki varlığına aşık olduğum yer. Jun’un çoğu idol şarkıcıdan daha tiz bir tonu var ve bu eşsiz özellik çok çekici şekillerde kullanılabilir. Solo single’ında bulunacak pek bir şey yok arafancak parça bir sanatçı olarak eşyalarını çalmak için bolca yer bırakıyor.
Evet, bu kesinlikle bir performans parçası. Bu beklenebilir ve araf karamsar dizelerinden korosunun çarpık dramasına geçerek güzel bir iş çıkarıyor. Şarkı şahdamar için gittiğinde en iyisidir. Rock gitar eklemek akıllıca bir seçimdi ve araf ihtiyaç duyduğu unutulmaz bir merkez parçası. Melodi daha az etkilidir, ancak ana odak noktasının bu olmadığı açıktır. Bunun yerine, havalı bir dizi sözlü konuşma ve şeytani bir segue alıyoruz. arafateş ve kükürt kancası. Parçaya eşlik eden görseller olmadan ne sıklıkta döneceğimden emin değilim, ama Seventeen’i oluşturan derin yetenek sırasının bir başka hatırlatıcısı.
| kancalar | 7 |
| Üretme | 9 |
| uzun ömür | 8 |
| Ön yargı | 8 |
| DEĞERLENDİRME | 8 |