Bu yıl PSY’nin P Nation etiketinden endişe verici sayıda sanatçı gemiden atlıyor gibi görünüyor ve bu da hırslı start-up’ın ilk idol gruplarını yerden kaldırmaya çalışırken bazı büyüyen acılarla yüzleşmesine neden oluyor. Neyse ki, kadrolarında hala her zaman güvenilir Crush var. Askerlik hizmetinden yeni çıkmış, yanında BTS’den J-Hope ile uzun zamandır beklenen dönüşünü yapıyor. Bu, anlık grafik başarısı için bir reçete gibi görünüyor ve Yoğun Saat‘ hafif ayaklı funk kucaklaması doğru trendde.
Bu, arka arkaya funk ağırlıklı ikinci K-pop parçası ve Jay B’ninki gibi yukarı git dün, türün birçok erken damgasını çekiyor. Melodinin ve oluğun bazı bölümlerinde Stevie Wonder’ı duyuyorum, ancak Crush’ın performansı, bu karşılaştırmanın inanacağınızdan çok daha rahat. Şarkı, hip-hop ve söylenen vokaller arasında bocalıyor ve kolay bir çekicilikle geçen oluk-ağır bir vitrin oluşturuyor.
Konuk rapçi J-Hope bu çerçeveye çok iyi uyuyor. Onun dizeleri, kendisini fazla ciddiye almamasını sağlayan bir parçaya ekstra bir doz şaka ekliyor. Yoğun Saat‘in korosu, sağlam bir orta parçadan çok bir ünlem dizisidir, ancak bu, etkileriyle uyumludur ve şarkının rahat enerjisini tamamlar. Şahsen, Crush’ın bir OST balad veya jazzy orta tempo olmayan bir parça ile geri dönmesine sevindim. Onun yüksek tempolu çalışması her zaman takdir edilmedi ve herhangi bir şansla Yoğun Saat yeni ve başarılı bir dönemin başlangıcı olacaktır.
| kancalar | 8 |
| Üretme | 9 |
| uzun ömür | 8 |
| Ön yargı | 8 |
| DEĞERLENDİRME | 8.25 |